Εκλογές νοθείας, τώρα και με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα!

Μια πλευρά του εκτρώματος Χατζηδάκη, είναι και αυτή της «ηλεκτρονικής ψηφοφορίας», που έρχεται τάχα ως λύση για «αμεροληψία» και «τακτοποίηση» του οργίου νοθείας που αξιοποιούν οι εργατοπατέρες του δικού τους εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, για να παραμένουν στις καρέκλες τους. Πιθανόν, πιστεύουν πως το επίθετο «ηλεκτρονική» της προσδίδει κάποια αίγλη από το μέλλον και τη δέουσα αξιοπιστία, ώστε να μην αμφισβητηθεί ως μέθοδος από κανέναν. Στην κοινή γνώμη, η ηλεκτρονική ψηφοφορία ντύνεται με το «μανδύα» του επιστημονικά σύγχρονου και προοδευτικού, ως δήθεν «ψηφιακή αναβάθμιση».

Αν όμως εξεταστούν με προσοχή τα πραγματικά δεδομένα από την ηλεκτρονική διαδικασία, στην Ελλάδα και παγκόσμια, θα φανεί πως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Εξετάζοντας λοιπόν την πείρα από την ηλεκτρονική ψηφοφορία που ευαγγελίζονται, θα φανεί πως πρόκειται ακριβώς για μια απόπειρα νομιμοποίησης της νοθείας, και όχι εξάλειψής της.

Οι περιπτώσεις που εφαρμόστηκε, μιλάνε από μόνες τους.

Οι δεκάδες περιπτώσεις χωρών παγκοσμίως, που από καιρό αξιοποιούν την ηλεκτρονική ψηφοφορία, έχουν ήδη δώσει τα πρώτα δείγματα γραφής. Ήδη, σοβαρά κενά ασφαλείας έχουν βρεθεί σε πολύ σημαντικές εκλογικές διαδικασίες, όπως π.χ.

1. Στις εκλογές για μια πολιτεία της Αυστραλίας, βρέθηκε σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardianπολύ σοβαρό κενό ασφαλείας, που άφησε 66.000 ψήφους εκτεθειμένες.
2. Στην Εσθονία, που ήδη στις εθνικές εκλογές τους ψηφίζουν ηλεκτρονικά ένα 25%~30% των ψηφοφόρων, πολλοί ειδικοί έχουν βρεί και επισημάνει σοβαρά κενά ασφαλείας, και ζητάνε επειγόντως την κατάργησή τους.
3. Στη Γερμανία, στις εθνικές εκλογές του 2017, η μεγαλύτερη οργάνωση ερασιτεχνών χάκερς, ανέλαβε να αναλύσει το σύστημα, και κατέληξε σε έκθεση 26 σελίδων, φανερώνοντας αναλυτικά τις αδυναμίες του. Μεταξύ πολλών άλλων τεράστιων προβλημάτων, διαπίστωσαν ότι μπόρεσαν μέχρι και να λάβουν πρόσβαση στο δίκτυο του σέρβερ που μαζεύει τα αποτελέσματα, απλά χρησιμοποιώντας για usernameκαι κωδικό τις λέξεις test/test.
4. Στην Ελβετία, σε δοκιμή του συστήματος, βρήκαν κενό ασφαλείας που μπορεί να αλλάξει οποιαδήποτε ψήφο χωρίς να γίνει αντιληπτό.
5. Ας δούμε και την εμπειρία από τις Ηνωμένες πολιτείες, που είναι ο βασικός χρήστης μεθόδων ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Η εμπειρία των προεδρικών εκλογών του 2000 (μεταξύ Τζ. Μπους και Αλ Γκορ), είναι μια εμπειρία αντιπροσωπευτική μιας δημοκρατίας – ανέκδοτο. Μερικά από τα δεδομένα, σύμφωνα με τη μελέτη που διενήργησαν σχετικά το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) και το MIT, είναι τα εξής: Λόγω προβλημάτων με τα μηχανήματα που χρησιμοποιήθηκαν 1,5 έως 2 εκατομμύρια ψήφοι χάθηκαν. Άλλες 1,5 έως 3 εκατομμύρια ψήφοι εξαφανίστηκαν λόγω προβλημάτων με το σύστημα εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους. Να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ένα, αλλά 5 διαφορετικά συστήματα ψηφοφορίας και ότι δεν υπάρχουν ενιαίοι εκλογικοί κατάλογοι, αλλά εκλογικοί κατάλογοι κατά επαρχία κάθε πολιτείας, στους οποίους ο ψηφοφόρος εγγράφεται ή διαγράφεται με δική του πρωτοβουλία και χωρίς να ελέγχεται έστω ότι είναι Αμερικανός πολίτης! Ως αποτέλεσμα υπάρχουν εκατομμύρια διπλοεγγραφές, ενώ μόνο στην πολιτεία της Τζόρτζια τα τελευταία 20 χρόνια έχουν ψηφίσει 5.400 πεθαμένοι! Επιπλέον ένα μέρος των ψηφοφόρων ψηφίζει μέσω Ιντερνετ (με e-mail!). Η μελέτη επισημαίνει σχετικά ότι η απομακρυσμένη ψήφος έχει το θεμελιώδες πρόβλημα ότι παύει να είναι μυστική και γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγεται.

Τα παραδείγματα είναι πολλά και σε πιο σύγχρονες Αμερικάνικες εκλογικές διαδικασίες. Οι πρόσφατες αλληλοκατηγορίες για παρέμβαση «Ρώσων χάκερς» στα εκλογικά αποτελέσματα, δεν γίνονται στο κενό, αλλά πατάνε πάνω και σε διαπιστωμένα κενά ασφαλείας. Για παράδειγμα, σε πρόσφατο μεγάλο συνέδριο κυβερνοασφάλειας στις ΗΠΑ, κάποιοι συμμετέχοντες μπόρεσαν και παραβίασαν όλα τα μηχανήματα, κάποια από αυτά σε μόλις μερικές ώρες από την πρώτη στιγμή που τα έβλεπαν στην ζωή τους. Ακόμα, είναι πολλές οι περιπτώσεις σε πολιτείες των ΗΠΑ, που π.χ. λόγω προϋπολογισμού, δεν μπορούν να καλύψουν τα ήδη γνωστά κενά ασφαλείας.

Υπόψιν, πως πολλά από τα παραπάνω προβλήματα, έχουν βρεθεί σε διαδικασίες που δεν περιλαμβάνουν καν την δυνατότητα απομακρυσμένης ψηφοφορίας. Οι ψηφοφόροι δηλαδή, ψηφίζανε με φυσική παρουσία, απλά χρησιμοποιώντας υπολογιστή αντί για χαρτί και μολύβι. Στο δε παράδειγμα της Γερμανίας, υπολογιστής υπήρχε μόνο στο κομμάτι της καταμέτρησης των αποτελεσμάτων, ενώ οι ίδιες εκλογές είχαν διεξαχθεί κανονικά με χαρτί και μολύβι.

Και στην χώρα μας, τα πρώτα δείγματα γραφής δόθηκαν ήδη: Συγκεκριμένα, υπήρξε επιβεβαιωμένη καταγγελία πως λόγω τεχνικού λάθους,  δόθηκε η δυνατότητα της ψήφου για ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων του λοιπού προσωπικού στο Διοικητικό Συμβούλιο του Γενικού Νοσοκομείου Λακωνίαςσε άτομο άσχετο με τον κλάδο, την πόλη, και το εν λόγω σωματείο. Το άτομο αυτό μπόρεσε και ψήφισε απλά με ένα e-mail, χωρίς άλλη διαδικασία ταυτοποίησης. Το «τεχνικό λάθος», μάλιστα, έγινε από το πληροφοριακό σύστημα «Ψηφιακή Κάλπη Ζευς», δηλαδή από την ίδια πλατφόρμα που χρησιμοποίησε το υπουργείο Παιδείας για τις πρόσφατες ηλεκτρονικές εκλογές – παρωδία που έστησε για την ανάδειξη εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Παρά τη συντριπτική αποχή των εκπαιδευτικών από τις εκλογές – παρωδία, που έφτασε το 95%, η κυβέρνηση πανηγύρισε για την… άψογη διεξαγωγή τους και ανακοίνωσε τη γενίκευσή τους σε όλο το Δημόσιο.

Έτσι, με μία τόσο απλή πράξη, η κυβέρνηση επιβεβαιώνει πως το μέλημά της καθόλου δεν είναι η μαζικοποίηση, η διευκόλυνση των εκλογών. Το μέλημά τους είναι η απαξίωση των εκλογών και όλων των διαδικασιών, η διεξαγωγή τους πίσω από κλειστές πόρτες και με κρυφές διαδικασίες, μακριά από τον έλεγχο τον εργαζομένων. Έτσι φαίνεται πως καταλαβαίνουν η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ, και οι εργατοπατέρες την «ψηφιακή αναβάθμιση» του μηχανισμού εκλογής νόθων αντιπροσώπων που έχουν στήσει.

Όλοι οι «τεχνικοί» κίνδυνοι της ηλεκτρονικής ψήφου που αναφέρθηκαν παραπάνω, σχετίζονται με εξωτερικούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα. Αυτοί, όμως, δεν είναι τίποτα μπροστά στο τι μπορεί να γίνει από εσωτερικούς παράγοντες, από εκείνους δηλαδή που διεξάγουν την ψηφοφορία.

Και ακόμα, δεν εξετάσαμε το σημαντικότερο σημείο:

Ακόμα και αν όλα τα τεχνικά προβλήματα μιας τέτοιας διαδικασία λυθούν, με κάποιο μαγικό τρόπο, το σπουδαιότερο πρόβλημα δεν εξαλείφεται.

Ο λόγος, για το πρόβλημα της εξασφάλισης της υποχρεωτικής μυστικότητας της ψήφου. Η παραβίαση της μυστικότητας της ψήφου, θεωρητικά δεν επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, το άθροισμα των ψήφων.Το βασικό όμως αυτό χαρακτηριστικό κάθε δημοκρατικής ψηφοφορίας, υπάρχει ως η μόνη ασπίδα ενάντια στους εκβιασμούς, καθώς ο εκβιαστής δεν έχει τρόπο να γνωρίζει με σιγουριά αν ο εκβιαζόμενος τελικά υπέκυψε στον εκβιασμό ή όχι. Αυτό το δικαίωμα, καταπατάται κατάφορα από κάθε εκλογική διαδικασία που γίνεται απομακρυσμένα, απομονωμένα από άλλους εργαζόμενους, εφορευτικές επιτροπές και δικαστικούς αντιπροσώπους.

Κάθε εργαζόμενος καταλαβαίνει τι σημαίνει «εργοδοτική πίεση». Καταλαβαίνει τι τεράστιες δυνατότητες εκβιασμού έχει ένας εργοδότης, ειδικά όσο έχει και το πράσινο φως από όλες τις κυβερνήσεις.

Η ανυπαρξία εξασφάλισης της μυστικότητας της ψήφου, είναι το έδαφος πάνω στο οποίο μπορεί κυριολεκτικά να «στήσει γλέντι» ο εργοδοτικός εκβιασμός, και να γίνει «νόμος» η νοθεία του εργοδότη, φυσικά μέσω του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Τρίβουν τα χέρια τους οι λογής λογής μάνατζερ που φιγουράρουν στα ψηφοδέλτια διάφορων δήθεν «εργατικών» σωματείων και παρατάξεων, και μας θυμίζουν να χαμογελάμε για 300 ευρώ.

Όσοι λοιπόν ακόμα δυσπιστούν για την ουσία του νόμου-έκτρωμα του Χατζηδάκη, και τους σκοπούς που έχει για παρεμπόδιση ακόμα και ποινικοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων, ας αναλογιστούν αυτό:

[Ας θυμηθούμε για μια στιγμή τις εκατοντάδες συγκεκριμένες καταγγελίες για νοθεία που έκανε το ΠΑΜΕ σε κάθε αποδέκτη, συμπεριλαμβανομένων και των δικαστηρίων, που περιλαμβάνονται στην έκδοση «Η Μαύρη Βίβλος της εργοδοσίας»]

Αν τα σημερινά αίσχη των εργατοπατέρων, σε εκατοντάδες σωματεία και εκλογές, για σειρά ετών, μπορούσαν και γίνονταν ακόμα και κάτω από το βλέμμα δικαστικών αντιπροσώπων, πώς ελπίζουν ότι μπορούν να εγγυηθούν το αποτέλεσμα μιας τόσο διαβλητής διαδικασίας όπως η απομακρυσμένη ηλεκτρονική ψηφοφορία;

Η απάντηση είναι πως ούτε μπορούν ούτε και θέλουν. Είναι οι θύτες του εγκλήματος, και όχι τα θύματα. Γι’ αυτό και ο μόνος τρόπος να απαντηθεί η προσπάθειά τους να διαλύσουν το εργατικό κίνημα, είναι με την αναζωογόνησή του. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τους νέους,  συνδικαλιστές σε Δ.Σ. σωματείων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών που καταλαβαίνουν πως οι ζωντανές δημοκρατικές διαδικασίες του εργατικού κινήματος είναι κατάκτηση και όχι χάρισμα, να τις υπερασπιστούν.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας μιλάμε με περισσότερο κόσμο, πιο θαρρετά. Δυναμώνουμε την οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο για να μείνουν στα χαρτιά όλοι οι νόμοι των παλιών και νέων κυβερνήσεων που καταργούν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα όπως ο νόμος – έκτρωμα Χατζηδάκη. Για να δυναμώσει η πάλη των εργαζομένων με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες τους.